دستگاه پرینت سه بعدی چیست و چگونه کار می کند؟
پرینتر سه بعدی در واقع اسمی است که به یک تکنولوژی خاص اطلاق می‌شود. تکنولوژی که در آن یک نازل، ترموپلاستیک های رشته ای را بصورت مذاب روی صفحه ی داغ یا رزین را روی پودرها می‌پاشد و با تکرار این کار به صورت لایه به لایه به شکل مورد نظر می‌رسد.
اصطلاح اصلی که برای این نوع روش تولید به کار می‌رود تولید افزایشی یا ساخت افزایشی است. اما امروز اصطلاح پرینت سه بعدی یا چاپ سه بعدی هم ارز تولید افزایشی در نظر گرفته می‌شود.
اگر بخواهیم با دقت علمی در مورد این حوزه صحبت کنیم باید از ترکیب تولید افزایشی یا Additive Manufacturing استفاده کنیم اما در حالت عادی با به کار بردن پرینت سه بعدی یا چاپ سه بعدی هم منظورمان را می‌رسانیم و در ذهن اکثر افراد، این دو واژه معادل هم هستند و یک جورهایی پرینت سه بعدی خیلی محبوب‌تر و پراستفاده‌تر از تولید افزایشی هم هست.
اگر تبلیغات شرکت‌های فعال در این زمینه را دیده باشید به احتمال زیاد دیده‌اید که معرفی‌های آن‌ها از این تکنولوژی بسیار فراتر از واقعیت است. دستگاهی که تنها کافی است چیزی را که می‌خواهی بسازید و یک شکلی به آن بدهید و آن هم از هیچ چیز یک محصول بدون نقص را در عرض زمان کوتاهی می‌سازد و به تو تحویل می‌دهد. درست مثل چوب جادویی که آن را به یک سمت می‌گیرید و وردی می‌خوانید و چیزی را که می‌خواهید روبرویتان ظاهر می‌شود. اما راستش را بخواهید اینطور نیست و داستان کمی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. در ادامه می‌خواهیم مروری بر این تکنولوژی داشته باشیم و نقاط قوت و ضعف آن را بررسی کنیم.
پرینترهای سه بعدی چگونه کار می‌کنند؟
برای توضیح بهتر نحوه کار پرینترهای سه بعدی شاید بد نباشد که این تکنولوژی را به چیدن آجر برای ساختن خانه تشبیه کنیم. اگر فرایند چیدن دیوارهای آجری را دیده باشید، می‌دانید که کارگران به صورت لایه به لایه آجرها را می‌چینند، روی آن یک مخلوطی می‌ریزند و دوباره روی آن مخلوط سیمانی هم آجر می‌چینند و این کار تا وقتی ادامه پیدا می‌کند که دیوار مورد نظر با شکل و ارتفاع مورد نظر ساخته شود. خوب تکنولوژی پرینتر سه بعدی هم به همین شکل کار می‌کند. مواد لایه به لایه روی هم چیده می‌شوند و با روش‌های مختلف سفت می‌شوند و استحکام مناسب را پیدا می‌کنند. فرایند گذاشتن لایه‌های مواد و جامد کردن و آن هم به طور معمول توسط یک نازل انجام می‌شود.
گاهی مواد پلاستیکی ذوب می‌شوند و توسط نازل روی هم قرار می‌گیرند که به آن روش FDM می‌گویند، گاهی مواد مایع یا پودرهای جامد لایه به لایه چیده می‌شوند و توسط نور ماوراء بنفش یا لیزر یا با پاشیدن مواد چسبنده شکل لایه مورد نظر ساخته می‌شود که روش‌های SLS، SLM، SLA،DLP، و Binderjet در این دسته قرار می‌گیرد و روش‌های دیگر هم کمابیش همینطور کار می‌کنند. اگر این قسمت را خوب متوجه نشدید نگران نباشید ما در پستی دیگر به طور کامل تمامی این تکنولوژی‌ها را توضیح خواهیم داد.
الان تنها چیزی که کافی است بدانید این است که پرینت سه بعدی همان پرینت دو بعدی است که دفعات متعددی تکرار می‌شود. در پرینت روی کاغذ، پرینتر تنها یک لایه دو بعدی از حروف و کلمات را روی کاغذ می‌نشاند اما در این روش لایه‌های متعددی را روی هم می‌نشاند تا به شکل مورد نظر با ضخامت مورد نظر دست پیدا کند. درست مثل چیدن دیوار آجری.
مراحل تولید یک محصول به روش پرینت سه بعدی چیست؟
اگر به طور خلاصه بخواهیم بگوییم، باید یک مدل سه بعدی از چیزی که در ذهن دارید بسازید یا یک مدل آماده پیدا کنید و این مدل را به زبان دستگاه پرینتر سه بعدی ترجمه کنید و دستگاه هم با زبانی که با آن ارتباط برقرار کرده‌اید می‌فهمد که چه چیزی باید بسازد و پس از ساخت آن را به شما تحویل می‌دهد.
حالا کمی ریزتر می‌شویم:
مدل سه بعدی
برای تهیه مدل سه بعدی شما دو راه دارید. می‌توانید در سایت‌هایی مثل Thingiverse یا Myminifactory بچرخید و مدل مورد نظر خود را پیدا کنید و به صورت رایگان دانلود کنید یا خریداری کنید. اگر هم چیزی که می‌خواهید پرینت کنید جایی نبود می‌توانید خودتان با استفاده از نرم‌افزارهای طراحی مدل سه بعدی مثل SOLIDWORKS، CATIA یا نرم‌افزارهای کاربرپسند‌تر و ساده‌تری مثل Google SketchUp مدل خود را طراحی کنید و یامی‌توانید از خدمات یک متخصص طراحی سه بعدی برای این کار استفاده کنید.
ترجمه مدل به زبان دستگاه
بعد از این که مدل شما طراحی شد، باید یک خروجی که معمولا با فرمت یا OBGو یا STL است بگیرید و در نرم‌افزار مخصوص پرینتر سه بعدی خود آن را اصلاح کنید. به این نرم‌افزارها اسلایسر یا Slicer می‌گویند. در این نرم‌افزارها می‌توانید ببینید که پرینتر مدل شما را چطور می‌بیند و کجای مدل شما اشکال دارد و مراحل پرینت چطور است و مشکلات را برطرف کنید. برای مثال ممکن است ضخامت بخشی از مدل شما کمتر از حدی باشد که پرینتر می‌تواند پرینت کند. برای مثال اکثر پرینترهای داخل بازار زیر۱۰۰ میکرون را نمی‌توانند پرینت کنند و ضخامت کمتر از این حد می‌تواند مشکل‌زا باشد.
در نهایت این نرم‌افزار، مدل سه بعدی شما را به زبان مخصوص دستگاه ترجمه می‌کند که این زبان به طور معمول G-code است و آن را برای شروع کار به دستگاه می‌فرستد. برای الان کافی است بدانید که این زبان اینطور کار می‌کند که برای مثال به دستگاه می‌گوید ۲۰ سانتی‌متر به جلو حرکت کن و مواد را تزریق کن، ۲۰ سانتی‌متر به چپ برو و یک لایه به بالا برو و … . البته طرز کار این زبان کمی پیچیده‌تر از این مثال است و ما برای ساده‌سازی این مثال را زدیم. در آینده با G-code بیشتر آشنا می‌شویم و می‌بینیم که چطور این زبان، با اکثر تکنولوژی‌های ساخت مثل سی ان سی و برش لیزر و پرینت سه بعدی در ارتباط است.
ساخت مدل سه بعدی
دستگاه پرینت سه بعدی با توجه به دستوراتی که در G-code وجود دارد مدل مورد نظر شما را تولید می‌کند. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشیم این است که این تولید وابستگی زیادی به مهارت نیروی انسانی هم دارد. یعنی ممکن است شما بهترین مدل را طراحی کنید اما باز هم در بخش پرینت به مشکل بخورید. این همان قسمتی است که اکثر تبلیغات به شما نمی‌گویند و در واقع دوست دارند شما فکر کنید پرینت های سه بعدی مثل پرینتر های کاغذی معمولی کار می‌کنند و تنها کافی است که شما مدل را به آن‌ها بدهید و باقی کار با آن‌ها است. اما حداقل در تاریخ نوشته شدن این مقاله به هیچ وجه اینطور نیست و مهارت نیروی انسانی بخش مهمی از کار است که در آینده از آن بیشتر می‌نویسیم.
پس از پرینت
در نهایت محصول مورد نظر شما تولید شده و شما می‌توانید به راحتی از آن استفاده کنید. اما باز هم باید یک نکته کوچک را به شما بگوییم. از آنجایی که دقت این دستگاه‌ها اکثرا در حد چندصد میکرون است، لایه‌های مدل ساخته شده باچشم غیر مسلح دیده می‌شود و اگر برای شما دقت و زیبایی سطح مهم باشد باید سطح مدل را پردازش یا Finish کنید. برای این کار هم روش‌های مختلفی وجود دارد مثل استفاده از مواد شیمیایی برای یک دست کردن یا استفاده از سمباده و سوهان و روش‌های دیگر.
محصول پرینت شده یا به صورت مستقیم و با پردازش مورد استفاده قرار می‌گیرد یا از آن به عنوان مدلی برای ساخت قالب ریخته‌گری استفاده می‌شود.
دیدگاه خود را بنویسید